Basic HTML Version
52
MESLEKİ ve TEKNİK EĞİTİM ÇALIŞTAYI
Dolayısıyla mesleki ve teknik eğitimin ekonomik gelişime ve refah seviyesinin artırılmasına
katkısı düşüktür. Öğrenci başına maliyeti sadece okuyan öğrenciler ile değil sadece başarılı
olarak tanımlanan öğrenciler ile hesapladığımızda mesleki ve teknik eğitimin öğrenci başına
maliyeti genel eğitim veren kurumlara göre 10 kata yakın olmaktadır. Aynı zamanda iş pi-
yasasında yüksek öğretimde eğitim almış çalışanların işe alınıp iş yerinde kısa süreli mesleki
eğitimin ardından iş yerlerinde verimli ve etkin bireyler olmaları, mesleki ve teknik eğitimin
verimlilik açısından sorgulanmasına ve 90’lı yılların başlarında Dünya Bankasının öncelikleri
arasından çıkarılmasına karar verilmiştir. Dünya Bankası nezdinde, mesleki ve teknik eğitimin
desteklenmesi yerine temel eğitimin desteklenmesi ve bu eğitim sırasında öğrencilere aka-
demik bilgilerin yanı sıra, 21. yüzyıl becerileri olarak adlandırılan becerileri kazanmaları için
temel eğitimin desteklenmesi konusunda fikir birliği sağlanmıştır.
Yukarıda açıklanan mesleki ve teknik eğitim modellerine bakıldığında birbirleri arasında or-
tak yanları görmek mümkündür. Bu ortak yanlar aşağıda sıralanmıştır.
Orta öğretim seviyesindeki mesleki ve teknik eğitim kurumlarının mesleğe hazırlama ve yön-
lendirme i
levi vardır.
Lise seviyesinde bir eğitimle öğrenciler ancak seçecekleri meslek ile
ilgili yönlendirme ve tanıtım bilgileri almaktadır.
Teknik eğitim veya bran
la mı
mesleki eğitim lise sonrasına kaymı
tır.
Günümüzdeki mes-
leklerde öğrenilmesi gereken kuramsal ve uygulamalı içerik bilgisinin artması ve zorunlu
eğitim içinde temel akademik becerilerin kazanılması için gerekli sürenin uzamasından
dolayı, uzmanlaşmış meslek eğitim zorunlu eğitimin sonrasına kalmaktadır.
Tüm modellerde meslek tanımlamaları ve bu meslekler için gerekli beceri ve yeterlilikler ve so-
rumluluk alanları tanımlanmı
tır.
Özellikle Alman mesleki eğitim sisteminde öğretilen tüm
meslekler için ayrıntılı tanımlamalar mevcuttur. Mesleklerin başarılı olarak ayrıntılı şekilde
tanımlanması hem eğitim programlarının belirlenmesinde hem de eğitim programlarını
bitiren öğrencilerin yeterliklerinin ölçme ve değerlendirilmesinde esas teşkil etmektedir.
Mesleki yeterlikler aynı zamanda tüm ülke içinde iş gücünün hem eğitim hem de çalışma
sırasında hareketliliğine imkân tanımaktadır.
İncelenen modellerde bir diğer ortak yan ise
sertifikalandırma sistemidir
. Meslek eğiti-
min sonrasında ve iş hayatının öncesinde öğrenciler mesleki yeterliliklerini göstermek
için kuramsal ve uygulamalı sınavlar ile sertifikalandırılmaktadır. Sertifikalandırma sistemi
mesleki becerilerin ve yeterliliklerin tanımlanması ile iç içe yerleşmiş bir sistemdir.
Tüm modellerde
sivil toplum kurulu
larının desteği ve etkisi görünürdür
. İş hayatı ve sivil
toplum kuruluşları eğitim programlarının, mesleki yeterliliklerin ve uygulamalı eğitimlerin
yaptırılmasında etkin olarak rol almaktadır.
Tüm modellerde mesleki ve teknik eğitimin finansmanı sadece devlet eliyle olmamakta,
özel sektörde bu tip eğitime kaynak sağlamaktadır
. Bu kaynağın tipi ve büyüklüğü ülkelere
göre değişmekle birlikte var olması modeller arasında ortak yandır.
Öğrenci seçme ve yönlendirilmesi
tüm modellerde yer alan bir unsurdur. Mesleki ve teknik
eğitim alacak bireyler eğitimlerinin çeşitli kademelerinde çeşitli biçimlerde mesleki yön-
lendirme almaktadır.