Basic HTML Version
184
MESLEKİ ve TEKNİK EĞİTİM ÇALIŞTAYI
yapıya sahiptir ve adayların iş yerine yapacakları en az 3 ziyarete dayanır. Bu esnada adaylarla
görüşme yapılır.
Kanada’da en yaygın yöntem “challenge” adı verilen yöntemdir. Burada adaylar kursa ihtiyaç
duymadan doğrudan sınav alacak düzeyde olduklarına kendileri karar verir. Ayrıca yapılacak
olan sınavlar zaman olarak üç saatten fazla sürmemelidir. Bölgeler otonom olmasına rağmen
uygulamalar benzerlik gösterir. Kanada da portfolyo kullanmaktadır ancak yazma yeterliliği
bölümünü içeren tek portfolyodur. Örnek olaylar, taslak yapımı, yazılı eksersizler, sözlü sı-
navlar, çoktan seçmeli anketler, testler, yapılandırılmış görüşmeler, sunumlar, günlük tutma,
gösteriler, self-assesment, simülasyon, rol oynama ve gözlem kullanılan diğer yöntemlerdir.
İspanya’da non-formal ve informal öğrenme sonuçlarının tanınması, yeterli öğrenme sonuç-
larını elde eden fakat akademik ön koşulları taşımayan adaylara açık olan bir sınavla, formal
öğrenmeye dönüş ilkesine dayanmaktadır. Bu sınavlar tüm adayların aldığı ortak bölümler ve
mesleki alana göre alınan özel bölümlerden oluşmaktadır. Adaylar, metin yorumlama, İspan-
yolca bilgisi, bir yabancı dil veya İspanya’da yaygın olarak konuşulan bir dilden sınava girerler.
Mesleki eğitimde teknisyen ve tekniker ünvanı almak için ölçme-değerlendirme koşulları
farklıdır. Yayınlanma tarihleri ve ölçme-değerlendirme çeşitlilik göstermektedir. Standartlar,
hükümler, sorumlu kurum ve kalite güvence mekanizmaları farklıdır.
Ölçme-Değerlendirme Standartları
Non-formal ve informal öğrenme sonuçlarının tanınmasında standart önemli bir kavramdır.
Resmileştirilmiş süreçler, ölçme-değerlendirme aşamasında, özellikle yeterlik belgesi almak
için çok önemlidir. Bazı ülkeler, değerlendirilen öğrenme sonuçlarını ve öğrenmenin formal
olup olmamasını dikkate almaksızın aynı standartları kabul etmişlerdir. Norveç’te tanıma
sistemi aynı standartları kullanmaktadır. Çünkü burada tanınma için başvuru yapan adaylar,
geleneksel öğrencilerle rekabet içindedirler.
Formal sistemdeki ölçme-değerlendirme standartları geleneksel olarak Eğitim Bakanlığının
sorumluluğundadır. Örneğin Çek Cumhuriyeti’nde Çek değerler sistemi içinde formal siste-
min yeri dikkate alındığında şaşırtıcı bir durum değildir. Ancak, Çek yasaları, diğer bakanlıkla-
rın standartları belirleme sürecine katılmalarını istemektedir. Birçok ülkede genel eğilim bu
yöndedir. Bu durum pratikte bir sorun ortaya koymaktadır: standartların sahipleri, kontrolü
kısmen bile kaybetmeye hazır değildirler. Ayrıca, öğrenmede kriteri, temelde çoğu ülkelerin
kültüründe Eğitim Bakanlığı ile bağlantılıdır. Ancak, tanınmanın amacına ve akademik veya
mesleki öğrenmenin yapısına bağlı olarak bazı adımlar atılmalıdır. Örneğin Çek Cumhuri-
yeti, iki standart seçme kararı almıştır: biri, eğitim ve öğretim standardını kullanan formal
öğrenme sonuçları için ve diğeri de bu standart ile kesişen non-formal ve informal öğrenme
sonuçları için ve doğrudan istihdam standardı ile bağlantılı olandır. Bu durum Belçika ve
Almanya’da da aynıdır. Birleşik Krallıkta akademik standartlar üniversiteler tarafından kontrol
edilir, fakat bağımsız olarak Quality Assurance Agency for Higher Education (QAA) tara-
fından ölçme-değerlendirme işlemi yapılır. Mesleki standartlar National Occupational Stan-
dards (NOS) dikkate alınarak uygulanır. Meslek örgütleri de standartlar geliştirip uygularlar.
Bunu bazen sayı sayma ve okuma-yazma gibi temel beceri alanlarında hükûmetin kendisi de