Basic HTML Version
178
MESLEKİ ve TEKNİK EĞİTİM ÇALIŞTAYI
Slovenya’da non-formal ve informal öğrenme sonuçlarının tanınması müşterilerle ilgili gö-
rülmüştür ve bir öğrenme portfolyosu ile gözlem veya simülasyonu içeren testleri başarılı
biçimde tamamlayan birinin elde etmek istediği National Vocational Qualification (NVQ)
adlı belgeyi vermeyi amaçlamaktadır.
İspanya’da non-formal ve informal öğrenme sonuçlarının tanınması, öncelikli olarak formal
eğitim sisteminde diploma elde etmek için bir araçtır. Normal akademik ön şartları karşı-
layamayan bireylerin test almalarını veya muhtemelen “título” adı verilen belgeyi almaları-
nı veya “certificado de profesionalidad” adı verilen mesleki uygunluk belgesini almalarını
mümkün kılmaktadır. Ayrıca, European Research Area (ERA) programı, nasıl edinildiğine
bakmaksızın, işçilerin mesleki becerilerini değerlendirip akredite etmek için ön şartları belir-
lemek üzere temel bir standart hazırlamayı amaçlamaktadır. Sonuçta İspanya sistemi büyük
ölçüde yasama ürünüdür ve 2007 Organic Law işçilerin tecrübelerini geçerli sayacak koşul-
ları düzenlemeyi hükûmete vermektedir.
Denetim
Non-formal ve informal öğrenme sonuçlarının tanınması söz konusu olunca, hemen hemen
tüm ülkeler, çeşitli paydaşlar arasında “paylaşılmış sorumluluk” ifadesini kullanmaktadır. İz-
landa, Danimarka, Avusturya, Belçika, Güney Afrika veya Şili bu duruma girmektedir. Çek
Cumhuriyeti, İrlanda, İsviçre, İskoçya veya Avustralya’da bu tip bir denetim dile getirilmek-
tedir.
Avustralya’da mesleki eğitim ve öğretim alanında hükûmet, sorumluluğu sanayi ile paylaş-
maktadır. Sanayi, eğitim paketleri geliştirip revize etmek ve öğrenme sonuçlarını, yeterlik
standartlarını ve mevcut yeterlikleri belirlemekten sorumludur. Hükûmet ise fon oluşturur
ve Australian Quality Training Framework (AQTF) ile kalite güvenceden sorumludur. Üçün-
cü basamak eğitimde, kurumların kendi kurslarını akredite etmek ve akademik standartları
sağlama yetkisi vardır. Australian Universities Quality Agency (AUQA), üniversite denetim-
lerini yapma sorumluluğuna sahiptir.
Danimarka’da paylaşılan sorumluluk büyük ölçüde merkezî olmama düzeyi ile bağlantılıdır.
Belçika için de aynı şey söylenebilir. Belçika’da yükseköğretim sorumluluğu, Agency for Hig-
her Education, Adult Education ve Study Grants (AHOVOS) adlı kurumlara verilmiştir.
Belçika’da non-formal ve informal öğrenme sonuçlarının tanınmasından başlıca üç bakanlık
sorumludur: yükseköğretime giriş programları yapmaktan Eğitim Bakanlığı, tecrübe sertifi-
kası vermekten Çalışma Bakanlığı, öğrenme sertifikası ve yeterlik belgesi vermekten Genç-
lik, Kültür ve Spor Bakanlığı sorumludur.
Şili’de uygulanan modelde ise merkezî hükûmet, girişimciler ve işçilerin eşit katılımı ve eşit
fonunu içermektedir. Kamu kurumları, denetlemeden sorumludur. Ancak piyasa ilkeleri ile
uyumlu, yani nispeten çok az denetleme gerekmektedir.
Avustralya’da paylaşılan sorumluluk sosyal ortakların temel rolü anlamına gelmektedir.
Güney Afrika’da birçok kurum anahtar role sahiptir: Eğitim Bakanlığı, İstihdam Bakanlığı,
South African Buttler Academy (SABA), Yükseköğretim Konseyi, Ulusal Beceri Otorite-