Basic HTML Version
140
MESLEKİ ve TEKNİK EĞİTİM ÇALIŞTAYI
Çin, bir sosyalist piyasa ekonomisi sistemi oluştururken, aynı zamanda yüksek öğrenim sis-
temindeki reform sürecini hızlandırmakta, hâlâ makro düzeyde devlet tarafından bir genel
plan çerçevesinde idare edilirken yüksek öğrenim kurumlarını topluma daha yakın hâle geti-
ren, okullara eğitimin idaresinde özerklik veren bir sistemi oluşturmak ve daha mükemmel
hâle getirmek için gayret göstermektedir. Farklı biçimlerde finanse edilen çeşitlendirilmiş bir
üniversite ve fakülte sistemi, aşamalı olarak oluşturulacaktır. Bazı okullar büyük ölçüde dev-
let tarafından finanse edilecek, ayrıca öğrenim ücretleri ve halk örgütleri tarafından toplanan
veya özel bağışlarla sağlanan paralarla desteklenecektir. Öteki okullar ise bu yöntemi tersine
çevirerek gelirlerini esasen öğrenim ücretleri ve halk örgütleri tarafından toplanan paralar
ve özel bağışlar yoluyla sağlayacak, bunlara ilave olarak devlet yardımından yararlanacaklardır.
Öteki bazı okullar ise yerel olarak idare edilecek ve kendi kendilerini finanse edecek veya
yerel işletmeler veya kuruluşlar tarafından veya öteki ülkelerdeki kuruluşlarla iş birliği içinde
finanse edilecek ve yönetileceklerdir. Bağış ve kredi sistemi, sürekli olarak iyileştirilecektir.
Şu anda Çin, enerjisini 100 büyük üniversite ve çeşitli bölümlerden oluşan bir grubu, 21’inci
yüzyılda dünyadaki en iyi üniversite ve bölümler arasına sokmaya yönelik “
Proje 211
”in uy-
gulanması üzerinde odaklaştırmaktadır.
Kaynaklarının Harcandığı Kalemler ve Oranları
(personel, bina, ekipman, eğitim-öğretim vb.)
Çin hükûmeti eğitimi, stratejik öncelik olarak görmektedir. Eğitime destek amacıyla kırsal
alanlardaki okullarda ilk ve ortaöğretim öğrencilerinden hiçbir ücret alınmamaktadır. Uzun
yıllar dış ülkelere kapalı bir yapı sergileyen Çin’de, örneğin 2007 yılında zorunlu eğitimin
geliştirilmesi için ayrılmış olan kaynak 184 milyar yuan’dan (yaklaşık 24 milyar $) 223.5 mil-
yar yuan’a (yaklaşık 30 milyar $) kadar çıkarılmıştır. Dokuz yıllık zorunlu eğitim, ülkenin her
köşesine ulaştırılmaya çalışılmış ve ülkenin geri kalmış bölgelerinde okuma-yazma bilmeyen
kimsenin kalmaması hedeflenmiştir. Şehirde görevli bir öğretmen ortalama 1500 RMB (yak-
laşık 200 $), kırsal kesimde görevli bir öğretmen ortalama 400 RMB (yaklaşık 60 $) maaş
almaktadır.
Gerek şehirlerde, gerekse kırsal alanlarda mesleki eğitim ağı geliştirilmiştir. Okullar ve en-
düstri arasındaki ilişki kuvvetlendirilerek iş ve okulun bir araya getirileceği modeller oluş-
turulmuştur. Devlet dışındaki kurum ve kuruluşların okul kurmaları ve işletmeleri teşvik
edilmiştir. Üniversiteler ve meslek okulları için ulusal bir burs sistemi devreye konulmuştur.
Bu amaç için ayrılmış olan bütçe 2006 yılında 1.8 milyar yuan (yaklaşık 240 milyon $) iken,
2007’de 9.5 milyar yuan’a (yaklaşık 1 milyar 250 milyon $), 2008’de ise 20 milyar yuan’a
(yaklaşık 2 milyar 650 milyon $) yükseltilmiştir.
Öğretmen okullarında ücretsiz eğitim yapılmaktadır. Çin’de toplam eğitim harcamaları ne-
redeyse tümü halktan toplanan vergiler ve kişisel hibeler kaynaklı olarak ülke geliri içerisin-
de 1990’larda %3’lük bir artış gösterirken 2007 yılına gelindiğinde devlet bütçesi içerisinde
eğitime ayrılan pay %4.6’lık bir artış göstermiştir. Başka bir deyişle örneğin Çin’de 2005 yılı
içerisinde öğrenci başına yıllık 448.48 dolar düşerken 2007 yılında bu miktar 633.05 dolara
yükselmiştir. Eğitim Bakanlığı 2006-2010 yılları arasındaki dönemde ülke eğitim politikası