Basic HTML Version
2
2014 - 2018
Türkiye Mesleki ve Teknik Eğitim Strateji Belgesi ve Eylem Planı
1.1.1. Yakın Geleceğe Ait Sosyal ve
Ekonomik Eğilimler
1.
Yirmi birinci yüzyılın başında küreselleşmenin
değişimi hızlandırması farklı ekonomik ve sosyal
sorunlara yol açmıştır. Bu sorunları çözmek için
kamu kaynakları kullanılmış, piyasa koşulları
dışında kamu müdahalesi yoluyla mali sistemin
kurtarılmasına gidilmiş; talep ve güvenin
artırılmasına yönelik politikalar kısa vadede,
ekonomik erimeyi önlemiş ise de orta ve uzun
vadede krizlere karşı direnci zayıflatmıştır. Yeni
bilgi üretimi, yenilikçilik (inovasyon), girişimcilik
bütün dünyada krizden çıkışın ve refah
ekonomisinin anahtar girdileri haline gelmiştir.
2.
Krizler, ülkelerin öz kaynaklarını yeniden
değerlendirmelerini zorunlu hale getirmiştir. Bu
çerçevede beşeri sermayenin, enerjinin, doğal
kaynakların ve diğer ekonomik değerlerin
yeniden değerlendirilmesi, korunması, daha
verimli kullanılması rekabet gücü açısından
öncelikli konular olarak görülmektedir.
3.
Ekonomilerin hızla büyüyen ve sürdürülebilir
bir yapıya dönüşmesi, yüksek düzeyde istihdam
yaratması ve sosyal ilerleme sağlaması, bilgi
tabanlı, bütünleşik, daha yeşil ve kapsayıcı
bir ekonomi olması için güçlendirilmiş ve
rekabetçi bir endüstriyel üretime, modern bir
hizmet ve tarım sektörüne ihtiyacı vardır. Bu
bağlamda uluslararası ekonomik rekabette fark
yaratabilmek için beşeri sermayenin nitelikli
hale getirilmesi önemlidir.
4.
Bilgi, elektronik ve haberleşme alanındaki
gelişmelerin
sosyal
taban
bulması
ve
yaygınlaşması daha dinamik ve karmaşık
sosyal yapıların oluşmasına neden olmuştur.
Bu yapıları algılayan ve onları tatmin eden,
değişimi sürekli hazmeden bir toplum daha
barışçıl, müreffeh ve güçlü olacaktır. İçinde
bulunduğumuz çağ geçmişe nazaran daha
dinamiktir. Sosyal ve ekonomik yapılar da bu
dinamizmin etkisiyle daha aktif ve değişkendir.
Bireysel tercihler ile sosyal ve ekonomik yapının
talepleri aynı düzlemde gelişip kesişemeyebilir.
Hatta ekonomik tercihler sosyal talepler ile
uyuşamayabilir. Bu risk alanlarını düzenleyecek
tehdidini bertaraf edecek daha dinamik ve
esnek bir eğitim sisteminin gerekliliğidir.
1.1.2. Yeni Ekonomide Temel Değerler
5.
Bilgi ve iletişim teknolojilerindeki gelişmeler
sosyal entegrasyonlar için uygun ortamlar
oluşturarak kültürel farklılıklara dayalı sosyal
sorunları azaltmaktadır.
6.
Bilgiye ve bilgi üretimine, yenilikçiliğe, ürünlerde
ve süreçlerde farklılık oluşturanlara değer
verilmekte, özel politika gerektiren gruplar da
dahil herkesin bilgiye ulaşması sağlanmaktadır.
7.
Yaratıcılık, bilgi üretme, araştırma ve geliştirme
kapasitesini artırmak amacı ile yenilikçi
işletmelere imkân tanıyan, fikir ve ürün
sahiplerine hakları için şeffaf bir yönetim sunan,
araştırma kuruluşlarına fikirlerini ve buluşlarını
ticarileştirerek sermaye edinimi konusunda
yardımcı olan, verimli ve maliyet-etkin koruma
sağlayan, etkili bir fikri mülkiyet hakları sistemi
geliştirilmektedir.
8.
Bilgi tabanlı üretim yapan şirketlerin ortaya
çıkmasına ve büyümesine yönelik teşvikler ile
yenilikçilik ve yaratıcılık için daha cazip ortamlar
sağlanmaktadır. Yenilikçi şirketlerin kuruluşu ve
gelişmesi teşvik edilmekte, bürokratik işlemler
azaltılmakta, teknik destek sağlanmaktadır.
9.
Bilişim teknolojilerindeki gelişmeler e-ekonomiyi
ön plana çıkarmaktadır.
10.
Gençlerin
istihdam
edilebilirliğinin
geliştirilmesi, okul sonrasında iş dünyasına
uyum sağlamaları için temel becerilerin
kazandırılması önemli hale gelmiştir.
BÖLÜM 1
1.1. MESLEKİ VE TEKNİK EĞİTİM HAKKINDA GENEL DEĞERLENDİRME