Peskütan: Ekşimiş ayrandan elde edilen bir tür kese yoğurdudur. Ekşiyen ayran, ateşte bir
müddet karıştırılarak ısıtılır. Ateşten indirdikten sonra içerisine taze ve soğutulmuş bir mik-
tar ayran katılır. Elde edilen karışım tuzlanarak keseler içerisinde soğumaya bırakılır. İçe-
risindeki acımtırak su süzülüp bir yoğurt kıvamını aldığında kimi yörelerde plastik kaplara,
kimi yörelerde de küplere konularak saklanır. Bu işlemle elde edilen yoğurda peskütan denir.
Tahrin: Ankara yöresinde yetişen nane cinsi bir bitki.
Tarhun otu: Oldukça keskin ve hoş kokulu olan bu yeşil bitki, hem taze hem de kurutulup toz
haline getirilerek kullanılır. Rus ve Fransız olarak iki türü vardır. Rus tarhunu tohumları
ekilerek, Fransız tarhunu ise baharda yaprakları bölünerek yetiştirilir. Anadolu mutfağında
çorbalarda, etli yemeklerde veya salatalarda kullanılan bu bitki Fransız mutfağının en çok
kullandığı baharatlardandır. Ayrıca Rusya ve kimi Kafkas ülkelerinde gazlı bir içeceğin yapı-
mında da kullanılır. Diğer adı da “ejder otu” (Tarragon, estragon) olan tarhun otunun dünya
mutfaklarında en çok kullanıldığı yemekler arasında ise sulu tavuk yemekleri, yumurtalı ye-
mekler, lazanya ve buğulama balık yemekleri gelmektedir.
Tilkişen otu: Ege bölgesinde yetişen yabani bir kuşkonmazdır. Fethiye’deki adı Dilkemendir.
Egenin dik yamaçlarında yetişen toplanması zor bir bitkidir.
Üsküre: Bir çorba kasesi ölçüsüne denk gelen ölçüdür.
Zılbıt: Bahar aylarında mavi renkte minik çiçekler açan zılbıt otunun boyu 15 ile 60 santi-
metre aralığındadır. Halk arasında hodan, sağırdili, ispit olarak da bilinmektedir. Genelde
rutubetli yerlerde bulunur. Oval ve buruşuk yaprakları vardır ve çiçeklerinin sapları uzundur.
Çiçekleri büyüyünce yalnızca sapları yenir, çiçekleri ve yaprakları yenmez. Çiçekler olmadan
önce yaprak ve gövde beraber yenir. Genellikle Marmara bölgesine doğru, kuzey ve batı Ana-
dolu’da bulunmaktadır.