Basic HTML Version
49
Çizelge 10: Araştırmaya Katılanların Sosyal Yardım Alma Durumları
Yardım Alma
Durumu
Dezavantaj
Türü
Yardım
Almıyor
Valilik/
Kaymakamlık
Belediye Yakınlarından Diğer
Toplam
Sayı
% Sayı
% Sayı
% Sayı
% Sayı
% Sayı
%
Ortopedik engelli
843 67,4 193 15,4 64 5,1 134 10,7 17 1,4 1251 10,68
Zihinsel engelli
405 37,5 403 37,3 116 10,8 153 14,2 2 0,2 1079 9,21
Görme engelli
567 61,4 174 18,8 60 6,5 114 12,3 9 1,0 924 7,89
İşitme engelli
447 61,8 116 16,0 55 7,6 102 14,1 3 0,4 723 6,17
Eski hükümlü
3156 75,6 201 4,8 160 3,8 652 15,6 4 0,1 4173 35,62
Maddi sıkıntı çeken dul
/ yetim
1198 59,5 224 11,1 170 8,4 406 20,2 15 0,7 2013 17,18
Güvenlik sebebiyle göç
eden
852 77,9 43 3,9 47 4,3 145 13,3 7 0,6 1094 9,34
Şiddet gördüğü için
evden ayrılmış kadınlar
334 72,9 33 7,2 19 4,1 72 15,7 0 0,0 458 3,91
Toplam
7.802 67,0 1.387 12 691 6,0 1.778 15,0 57 0,5 11.715 100
Araştırmaya katılan dezavantajlı bireylerin yarıdan fazlası (%67) herhangi bir sosyal yardım almamaktadırlar. Herhangi
bir yardım aldığını ifade edenlerin çoğunluğu yakınlarından yardım aldığını belirtirken daha sonra sırasıyla il ve
ilçelerde örgütlü sosyal yardımlaşma ve dayanışma vakıflarından ve belediyelerden yardım aldıklarını söylemişlerdir.
Engellilerin en çok yardım aldıkları yer sosyal yardımlaşma ve dayanışma vakıfları iken diğer dezavantajlı bireylerde
yakınlar ilk sırayı almaktadır. Her iki kümede de belediyelerin son sırada yer alması, yerel yönetimlerin mevzuattan
doğan sosyal yardım verme sorumluluğu açısından kayda değer bir bulgu olarak yorumlanmalıdır.
II. 3. MESLEKİ EĞİTİM
II. 3. 1. Engellilerin Meslek Tercihleri
İşitme engelliler arasında liseyi bitirenlerin, meslek liselerini tercih etme oranı (%30,5) diğer engel gruplarından
(ortopedik %16,8, görme %10,5) daha yüksek bulunmuştur. Ortopedik engellilerin meslek lisesi tercihlerinde
ilk üç sırada muhasebe, bilişim, elektrik-elektronik bölümleri yer alırken, İşitme engellilerde bu sıralama grafik,
metal ve muhasebe, görme engellerde ise metal-makine, bilgisayar teknisyenliği ve çocuk gelişimi olarak ortaya
çıkmaktadır. Eğitim sisteminin daha çok sözele dayalı olması ve iletişim becerilerini gerektirmesi, işitme engellilerin
yüksek öğretim yerine mesleki eğitimi ve sözel ağırlığı olmayan meslekleri tercih etmelerine yol açmış olabilir. İşitme
engellilerin sözel iletişim becerileri geliştirilir, sınıflara işaret dili bilen yardımcı personel dahil edilirse hem yüksek
öğretime hem de daha farklı mesleklere yönelmeleri sağlanabilir.